To moje skrawki słów. Strzępki prawdy.
Wstydzę się ich.
Wstydzę się nieporadności i naiwności słów.
Wstydzę się emocji.
Wstydzę się siebie.
6.5.09
dzisiaj
jestem smutna obolała rozdarta czasem ufam przez wspomnienie zaufania nie mam chęci rozmawiać chcę być sama potrzebuję obecności ale jak mała dziewczynka wszystko we mnie tęskni nawet paznokcie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz