To moje skrawki słów. Strzępki prawdy.
Wstydzę się ich.
Wstydzę się nieporadności i naiwności słów.
Wstydzę się emocji.
Wstydzę się siebie.
9.7.09
cisza
uciekam od zgiełku ale to zgiełk moich myśli cisza wokół jest martwa równina pokryta pyłem byłoby widać ślad najlżejszej stopy ale jest gładka po horyzont pod grubą kopułą przydymionego nieba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz